(Karanfil Fanzin'in 11. sayısında yayınlanmıştır.)
insan en çok
diğer insanların
mutlu günlerinde hissediyor;
tüm yalnızlığını
bedeninin
ve ruhunun her zerresinde
dokunamıyor kendine
korkuyor belki,
hiçlikten
kimsesizlikten
ürküyor, gülüşlerin ardında
barınan sessizlikten…
kaç öpüşme
kaç sevişme çıkıyor
yazılan şiirlerin altından
kaç kadın ölüyor
bir adamın gidişinin
ardından…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.