(Karanfil Fanzin'in 17. sayısında yayınlanmıştır.)
olduğun yer mi olundur
olmadığın yerde duran geçmişinin hayalindeki yer mi
varsa bir ses, seni çakırım diye çağıran
bu allahsız sorularla yemenilerimizi incitmeyelim ananne
bir ses ki duymalarının neresine konsa
bütün kulakların kadar dal sigaranı çalıp “şekerli bir şeye” dönüştürür
-Çakırımmmm
sırf sen masal anlatabilesin diye
iki falımdan üçünü mutlaka sana baktırırım
hatırla
uçmak gibi olacaksın demiştin bir gün
cennet anlamına geleceğimi kastettiğinden habersiz
o meşhur Bursa karlarınızdaki göt attıranlar yok belki gözlerimde
ama ben ama dememeyi senin dedemi tercih etmen sayesinde öğrendim bak
gözlerimin içinden nefes aldığımı söyleyen kadınların
ve namı diyar baban Sarı Ahmet’in grevlerini bir köseleye satan adamların
ve dahi beni şiir okumakla suçlayanların suçsuzluklarına soktuğum bir adım vardır
Arcan’dır
ben doğmadan önce sesimden duyduğunu bilmezler
ben doğmadan önce konuştuğuma da inanmazlar ya
boş verelim şimdi olmayan atları yerine paralarını koşturanları
sen
oy benim bütün rüyalarına ellerini öperek inandığım
gözlerime bak ve dayan
daha neler yapacak dünyaya seni yalnız benim gıdıklamalarım
• Yoksa Edip Cansever’i görmeyen mi var?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.