25 Haziran 2015 Perşembe

Züleyha - Ali Yılmaz

(Karanfil Fanzin'in 13. sayısında yayınlanmıştır.)

Ben gözlerinin rengini bilmeden sevdim seni Züleyha,
Gözlerine bakamadan.
Hani geliyordun karşıdan,
Görünce seni, yüzüm kızarmıştı,
Kalmıştım yanmış bir ağaç gibi koridorda.
Daha yoklasam dün gibi aklımda,
Ne zaman yoklasam bir türkü tutturuyor dünya:
"Bahçalarda gül vari"

Velhasıl ben seni ilk görüşte sevdim Züleyha,
İkincide herkes sever...

Sen ince bir suydun, bazen gözyaşı,
En çok da çiğ tanesi -besleyen tomurcuğu-,
Benim yüreğimde bozkır susuzluğu.
Ah ayrılık, ayrılık,
İçimde duyduğum güneş uğultusu.

Saygın bir cinayet bu Züleyha,
Ben rengini bilmediğim gözlerine vuruldum.

Ben ne zaman koşacak olsam,
Bağlıyor ayaklarımı sesin,
Yüz üstü düşüyorum yalnızlığıma,
Sen beni hep yüz üstü bırakıyorsun Züleyha.
Tek başıma kalıyorum dört duvar bile yok,
Hatta ne zaman yoklasam sol tarafımı,
Bulamayacağımdan korkuyorum.

Ben seni sen yokken de seviyorum Züleyha

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.