Zaman Yankısı - Ali Yılmaz

(Karanfil Fanzin'in 15. sayısında yayınlanmıştır.)

sen, eski bir alfabeden
bilmediğim kelimeler damıtıyorsun yüreğime
önüme antik bir ışık tutuyorsun, şehir kararıyor

ellerin bana bir şeyleri hatırlatıyor, benden önceki bir şeyleri
mısır'ı sümer'i ve babil'i
duvara çizilmiş eski resimlerin gözlerindeki hüzne ortak oluyorum
neden bilmiyorum
ellerin bana bir şeyleri hatırlatıyor

uçaklar ve otomobillerden önce karşılaşsak
belli ki daha iyi anlaşacaktık
göğe ve hasrete inanarak, bir türkü tutturacaktık
yunanca'ya ve arapça'ya ve farsça'ya evrilip
yeryüzüne dağılacaktık

ıı.
pörsümüş bir asırda yaşıyoruz laçka ve basit
ihanet ettik ateşe suya ve toprağa
içimizde çürüyor aldığımız nefes
beşinci cevheri kendi ellerimizle körelttik

çünkü
toprağa bakmadıkça çamurlaşır  insan göğü görmedikçe taş.

gel yolu uzatalım bilerek çünkü biz
uçaklar ve otomobillerden önce karşılaşsak
belli ki daha iyi anlaşacaktık