(Karanfil Fanzin'in 18. sayısında yayınlanmıştır.)
Bulutların üzerinde atıyordum adımlarımı
Yeri, göğü kaplayan.
Çocukluktan beri bunu istemiyor muydum yoksa?
Bütün bulutlar ayaklarımın altında.
Düşündüğüm gibi değildi
Bulutlar.
Sonsuzluğa uzanıyorlardı adeta.
Ben ise tüm bu düzenin ortasında önemsiz bir siluet
Kayalıkların çıkıntıları gibi
Sonsuzluğu bozan.
*Caspar David Friedrich – 1818.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.