Kış Yüzlü Adamlar - Eyüp Aktuğ

(Karanfil Fanzin'in 22. sayısında yayınlanmıştır.)

büyük salonlardan, incelikli toplantılardan, kibar çevrelerden, banka eşiklerinden
geri duran, dünyaya sığmayan kış yüzlü adamlardık
oldukça korunaklıydı girdiğimiz sokaklar
girdiğimiz sokaklar perşembe gecelerinden, cuma günlerinden
ulu camii önlerinden geçer, kapısı kırık tekkelere erer,
patronları sinirlendirirdi kalbimizde yer tutan şeyler
çünkü onların akçesi geçmezdi bizim pazarımızda.

kış yüzlü adamlardık, gözlerimiz eski, bakışlarımızda can sıkıntısı
hınçla koparılan takvim yaprakları, telaşla sarılıyoruz birbirimize
kaburgalarımızı kırıyoruz, göğsümüz aynı şeye çarpıyor
bir işçinin avcunda birikiyor.
elmacık kemiklerimiz çok belirgin, bu bizi ele veriyor,
nedense kilo alamıyoruz yasin
yasin başımızı kıbleye kim çevirecek?

istanbul diyorlar, at pazarı falan, üsküdar, fatih toplantıları
nargilenin marpucu, kareli şemsiyenin ucu,
bunlar büyük meşhurlar, kilosu yerinde adamlar
yeni kitaplar, imza günleri, patlayan ışıklar
girdiğimiz sokakları, geçtiğimiz yolları, kuşetli vagonları, beydağı’nı anlamazlar.

karıldık, katlandık, kanat gerdik şehrin kuytularına
efkârlı bir sayıydık, onlar çoğalıyordu ama biz de azalmıyorduk
duvarlardan söz ediyorum, ömerlerden
sonra başaklar rüzgar alıyor ve marşlar düşüyor içime
şimdi vatan daha günaydın, toprak bereketle çağlıyor, o kız elini uzatıyor
baba eve dönüyor, anne eşikte bekliyor, ocak tütüyor
güneş türkiye’nin üzerinden geçiyor
şimdi amerika’yı vurabiliriz alnının orta yerinden.